حضرت ابوجعفر، امام محمد جواد علیهالسلام همانند دیگر ائمهى اطهار و انبیاء عظام علیهمالسلام در تمام علوم و کمالات نسبت به دیگر انسانها برتر و والاتر بود، همچنین آن حضرت در تشخیص مرضها و چگونگى درمان آنها به طور معجزهآسا و خارق العاده عمل مىنمود.
در این رابطه، مرحوم راوندى و دیگر بزرگان به نقل از شخصى به نام على بن أبىبکر حکایت کردهاند:
روزى به محضر مبارک امام محمد جواد علیهالسلام شرفیاب شدم و اظهار داشتم: یا ابن رسول الله! کنیزى دارم که ناراحتى درد پا دارد، خواهشمندم چنانچه ممکن است براى معالجه و درمان او مرا راهنمائى بفرما؟
حضرت فرمود: او را نزد من بیاور، هنگامى که کنیز را خدمت آن حضرت آوردم، از او سؤال نمود: ناراحتى تو چیست؟
کنیز در پاسخ گفت: ران پایم به شدت درد مىکند به طورى که توان حرکت ندارم.
بعد از آن امام علیهالسلام از روى لباسهاى کنیز، دستى روى پاى او
کشید و در همان لحظه، کنیز گفت: درد پایم خوب شد و ناراحتى که داشتم، برطرف گردید و بعد از آن هم هیچ موقع احساس درد و ناراحتى نکردهام.(1)
– همچنین مرحوم بحرانى و ابنشهر آشوب و دیگران به نقل از شخصى به نام أبوسلمه حکایت کنند:
مدت زمانى بود که سخت ناشنوا شده بودم و هیچ صدائى را نمىشنیدم تا آن که روزى خدمت حضرت ابوجعفر، امام جواد علیهالسلام شرف حضور یافتم.
همین که بر آن حضرت وارد شدم، متوجه شدم که من ناشنوا هستم، به همین جهت با اشاره به من خطاب کرد و فرمود: نزدیک بیا، وقتى نزدیک امام علیهالسلام رفتم، حضرت دست مبارک خویش را بر سر و گوش من کشید؛ و فرمود: بشنو و خوب توجه و دقت کن.
أبو سلمه افزود: سوگند به خداوند، بعد از آن تمام صداها و سخنها را خوب مىشنیدم و هیچ گونه ناراحتى و مشکلى نداشتم و حتى سخنها و صداهاى آهسته را که دیگران به سختى متوجه مىشدند، من خیلى خوب و آسان مىشنیدم و متوجه مىشدم.(2)
1) الخرائج و الجرائح: ج 1، ص 376، ح 3، کشف الغمة: ج 2، ص 366، بحارالأنوار: ج 50، ص 46، ح 21.
2) مدینة المعاجز: ج 7، ص 346، ح 2375، بحارالأنوار: ج 50، ص 57، ماقب ابنشهر آشوب: ج 4، ص 390.
